برگی از یک روزنامه

دیروز بدیدن آرش یکی از دوستام که از قضا آدم خاطره بازیه و کلا عاشق مقولات نوستالژیکه رفتم .بعد از اینکه با حرفاش کمی حس نوستالژی منو تحریک کرد.روزنامه ای رو برای خوندن آورد که اگه پلاستیک محافظ روش نبود الان به پودر کاغذ تبدیل شده بود.روزنامه اطلاعات سال ۱۳۴۱.یعنی حدود ۵۰سال پیش.توی اون مقاله ای بود به قلم دکتر ابراهیم باستانی پاریزی از شرح حال تهران اون زمان که برام خیلی جالب بود .از اونجایی که روزنامه رو نمیتونستم بیارم قسمتی از اون رو نوشتم فکر کردم بد نیست شما هم بخونید   <<حدود بیست سال است تهران قریب یک میلیون و نیم نفر از مردم جوان و فعال این کشور را خورده و مثل تیزاب در خود حل کرده.یعنی جمعیت ۵۰۰هزار نفری خود را به ۲ میلیون رسانده.در حالیکه طی این مدت نه عواید تهران به چهار برابر رسیده نه گندم و اذوقه اش ۴ برابر شده.   این ۲ میلیون نفر در تهران چه میکنند و چه میخواهند؟ این اشخاص از کلیه مراحل انسانیت و بشریت فرو مانده اند.تفریح ندارند.از همسر و فرزند خود بیخبر هستند.فرصت ملاقات اقوام را ندارند.وحتی اگر همسایه اش بمیرد نمیداند که کیست.وقتی خودش هم بمیرد کسی نخواهد پرسید که بود.!!!!      >>      حیف که نیستم  روزنامه ۵۰ سال دیگه رو بخونم ولی اگه میشد خیلی جالب بود